Հայոց «ողբը » ուրիշ կյանքեր փրկելու համար է

Շատերն են քննադատում հայերիս, որ մենք ցեղասպանության ճանաչման արդար պահանջն ենք ներկայացնում աշխարհին: Քննադատողներից են նաև մեր ազգի ներկայացուցիչները: Շատերն են կարծում, թե մեր ազգը հատուկ է անում սա, որպեսզի իրեն միշտ ներկայացնի որպես հալածված, խղճուկ, թույլիկ և այլն: Իսկ մենք, ընդամենը արդարություն ենք աղերսում երկնքից: 
Իմ մոտ բարկություն են առաջացնում էն պսեվդոհայրենասերները, ովքեր սեփական շենքի բակից էն կողմ չեն հեռացել ու շան հաչոցից՝ կնկա փեշի տակ են մտնում ու էսօր, դրանք քննադատում են եղեռնի զոհերին, իբեր թե 500 վախկոտ՝ զոհ գնացին 5 թուրքի կամ ասենք, պայքարելու փոխարեն աղոթում էին: Աղոթելն էլ բավական մեծ համարձակություն է պահանջում: Դա էլ հավատքի զորության ապացույցն էր: Ասացեք, լավ ասենք մենք՝ հայերս վախկոտ ենք, բա ինչ կասեք էս մյուս ազգերի մասին, ովքեր նույնպես անցել են ցեղասպանության դաժան իրականության միջով: Դե տեսեք:

Գերմանացիները՝ ցեղասպանություններ իրականացնելու մասնագետներ են, 1904 թվականին, Աֆրիկյան Հերերո ցեղից ոչնչացվում է 80 000 մարդ իսկ Նամա ցեղից 10 000 մարդ: 1915 թվական, նույն Գերմանացիների՝ լուռ հավանությամբ և հովանավորությամբ, մեկ ու կես միլիոն հայեր նահատակվեցին միայն այն պատճառով, որ հավատում էին տիեզերքի Արարիչ Աստծուն: Չխոսեմ հույների և ասորիների կոտորածների մասին:
Մենք չենք կարող խոսել ներումից, քանի դեռ ոճիրը չի դատապարտվել, իսկ ոճրագործը զղջացել և ներում հայցել: Ներում կա այնտեղ, որտեղ մեղքի ապաշխարհություն կա: Չդատապարտված և չպատժված հանցանքը դռներ է բացում այլևայլ նորանոր ոճիրների համար:
Նույն Գերմանիայում՝ Ադոլֆ Հիտլերը կազմակերպեց և իրականացրեց հրեա ժողովրդի հոլոքոստը, վեց միլիոն հրեա ոչնչացվեց: Նա ասում էր «Ո՞վ է հիշում հայերի ջարդերի մասին» և նա իրավացի էր: 20 -րդ դար Բաքվի ջարդեր, Սումգաիթի կոտորածներ: Ռուանդա, այստեղ 1 միլիոն մարդ, Կամբոջա 1.7 միլիոն մարդ: Հարավսլավիա, Սերբերի ցեղասպանություն: Կոսովոյում մուսուլմանների ցեղասպանություն և այս ցուցակը կարելի է շարունակել: Այս վայրագությունների և մտքից վեր դաժանությունների մասին, գերադասում եմ լռել:
Մենք լաց ենք լինում ոչ միայն մեզ համար, այլև շարունակվող ցեղասպանությունների և ոճիրների զոհերի համար: Մենք ընդամենը ցանկանում ենք կանգնեցնել ցեղասպանությունները: Յուրաքանչյուր ազգ և յուրաքանչյուր մարդ, ապրելու իրավունք ունի և նամանավան՝ ապրելու Աստծուց տրված իր երկրում:
Ես դատապարատում եմ ցանկացած սպանություն: Չէ, շատպեցի, ոչ բոլորը, բացի մեկից՝ Թալիատի և նրա նման շների սպանությունից: Սողոմոն Թեհլերիան, օրհնյալ ես դու, որ Աստծո արդար դատաստանն իրականացրիր՝ ոճրագործին դատելով մահվան:
Ոչինչ մոռացված չէ, ոչ ոք մոռացված չէ: Հիշում ենք, սգում և հարգանքի տուրք մատուցում: